Kunnen we dat afspreken

Waarom twittert Pubbie eigenlijk. Ongeveer een jaar geleden ben ik begonnen met twitteren. Aangezien ik vooral over mijn puberdochters wilde schrijven kreeg mijn account de naam @puberdochters. Maar waarom wilde ik jullie nou over mijn puberdochters vertellen? Ik merkte vorig jaar dat ouders en ouderen veel over en op pubers klagen. Terwijl ik zo vaak van ze kan genieten. Het leek wel of iedereen was vergeten dat alle kinderen in de pubertijd komen. Dat het afzetten tegen en ontdekken van jezelf en de mogelijkheden die je als persoon hebt niet normaal zijn. Maar kom op mensen, deze tijd hebben de jongeren echt nodig om door te kunnen groeien naar een volwassen persoon.
Daarbij leek het wel of iedereen vergeet hoe die zelf was als 15, 16 of 17 jarige. Brutaal, grenzen willen verleggen, seks ontdekken.
En ik geniet juist van deze periode van mijn meiden. Ik wilde jullie laten delen in het plezier wat ik vaak om mijn meiden heb. En de humor die vaak in de gebeurtenissen verborgen zit. Mijn puberdochters moeten in ieder geval vaak lachen als ze de tweets over zich zelf lezen.

Inmiddels begon een van mijn tweeps mij Pubbie te noemen en dat werd door steeds meer mensen overgenomen.
Vandaar dat deze site nu gewoon Pubbie heet.

Maar goed, naast de belevenissen van 15 en 17 jaar delen, deel ik ook lief en leed. Krijg vaak hartverwarmende reacties. Als ik chaggie ben weet mijn tl binnen no time weer een lach op mijn gezicht te toveren.
Soms twitter ik voor de lol. Zo vergeet ik nooit de avond dat ik ontdekte wat “twitfucken” is en ik jullie dat wilde leren. Tranen van het lachen gingen over mijn wangen.
Voor mij is twitter dus een leuke aanvulling op mijn leven.
Maar nou merk ik dat steeds meer mensen stoppen om wat er nog meer gebeurt op twitter:

BEDREIGEN

BEDRIEGEN

JOKKEN EN LIEGEN

RODDELEN

Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik me aan dat laatste ook schuldig maak.
Heerlijk om met een andere vrouw de leuke mannen in onze tl te bespreken. IS HE HOT OR NOT?

Maar als ik dan lees dat er weer iemand stopt om bovenstaande dan word ik verdrietig.
Lieve mensen, behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden.

KUNNEN WE DAT VOORTAAN AFSPREKEN?