Kids zijn geweldig!

Ik kom aan op mijn buitenschoolse opvang.
Ik zet mijn tas in mijn kantoor en op mijn bureau ligt een boete!
Ik glimlach en loop naar de groep waar op dat moment 20 kinderen, net uit school, een cracker aan het eten zijn.
Ik hou de boete omhoog en zeg:
"Kijk nou eens wat er op mijn bureau lag, een boete!"

De kinderen veren overeind om de boete te zien.
Ik lees voor:
"De bso heeft een boete gekregen voor te hard rijden, we moeten €1000 betalen.
Agent Max heeft de boete geschreven."
Samen met de kinderen bedenken we of we een politie-agent kennen die Max heet.
"De vader van Pien is politie-agent", roept een van de kinderen.
Pien antwoord:"Nee, hij was het niet want mijn papa werkt in Rotterdam."
De kinderen en ik filoseferen nog even wie die agent nou geweest kan zijn.
We komen er niet uit.
Op een gegeven moment roept Annabel, een meisje dat minder begaafd is maar op een of andere manier toch bijdehand is:
"Pubbie, geef die boete maar aan mijn oma, die betaald het wel voor je!"
Hiermee is het probleem van de boete voor de kinderen meteen opgelost.
Ik loop weer terug naar mijn kantoor.
Wat ik het eerste moment nog niet had gezien zag ik nu. Er lag een presentje op mijn bureau.

Ik draai het om en om maar kan geen afzender ontdekken.
Ik loop weer naar de groep met mijn cadeautje in de hand.
Ik laat het de groep zien.
"Er lag nog wat jongens", zeg ik, "maar ik weet niet van wie ik dit gekregen heb."
De kinderen dringen om mij heen en het pakje wordt aan alle kanten bekeken om te kijken of we een afzender kunnen vinden.
"Pubbie, iemand vind jou gewoon lief!" roept een van de kinderen.
"Ja, er is iemand vlieft op jou", zegt een ander.
En onze romantische 8-jarige roept:
"Je hebt een aanbidder, een geheime aanbidder!"
Met de kinderen heb ik veel lol over mijn geheime aanbidder.
Een groepje romantische meiden loopt nog mee naar mijn kantoor om te kijken of er meer aanwijzingen over mijn geheime aanbidder liggen.
Op een gegeven moment stuur ik ze naar buiten, het is mooi weer.
Ik werk nog een paar uur lekker door, hoor op de achtergrond nog af en toe praten over de mysteries.
Om 18.30 uur ga ik met een voldaan gevoel naar huis.
Er rest mij echter nog een vraag....
WIE IS TOCH MIJN GEHEIME AANBIDDER.................?