Pilletje erbij?
Sinds een verkoudheid eind 2014 heb ik last van oorsuizen. Dat heeft voordelen en een nadeel.
Het nadeel is dat het nooit en te nimmer stil is in mijn hoofd. Want het suizen wordt veroorzaakt door mijn hartslag.
Dat is meteen ook een voordeel. Ik "hoor" meteen wanneer mijn hartslag verhoogd is. Dan weet ik dat er wat aan de hand is.
Het kan zijn dat ik mij inspan, of dat ik koorts heb omdat er ontstekingen woekeren of de hoge hartslag wordt veroorzaakt door een hoge bloeddruk.
Het was mij opgevallen dat mijn hartslag zelfs in rust al dagenlang tussen de 100 en 110 was. Wel handig om af te vallen maar toch.... Ik pak de bloeddrukmeter van manlief erbij en ja hoor 160 / 95. Veuls te hoog voor mij.
Voor de essentiele trombocytemie moet de bloeddruk in orde zijn.
Een week lang meet ik mijn bloeddruk bij het wakker worden. Goed is het niet. De gang naar de huisarts volgt en die meet zelfs 165/110! Dat wordt dus een PILLETJE ERBIJ.
Vandaag bracht ik een bezoek aan mijn reumatoloog omdat ik nog veel pijnklachten heb aan schouder, ellenboog en pols.
De reumatoloog vraagt welke pijnstillers ik slik.
"Alleen paracetamol, maar dat is niet afdoende," antwoord ik.
"Wat, waarom ben je met de arcoxia gestopt?'' vraagt de arts.
Ik had begrepen dat arcoxia onder de NSAID's valt en niet samen met de methotrexaat kan. Ook merk ik dat de apotheek er nog huiverig tegenover staat.
"Meteen weer met de arcoxia beginnen," wordt mij bevolen. "Je hebt nog te veel pijn om er al mee te stoppen en de methotrexaat zit nog niet op zijn maximale werking."
Ik had al eerder gemerkt dat de dosissen en combinaties van medicijnen die door het ziekenhuis uitgeschreven worden vaak anders en hoger zijn dan wat de huisarts uitschrijft.
Ik baal een beetje.
Ik hoop aldoor op een pilletje eraf, maar de realiteit is
PILLETJE ERBIJ? (op de toon van koekje erbij?)
Het nadeel is dat het nooit en te nimmer stil is in mijn hoofd. Want het suizen wordt veroorzaakt door mijn hartslag.
Dat is meteen ook een voordeel. Ik "hoor" meteen wanneer mijn hartslag verhoogd is. Dan weet ik dat er wat aan de hand is.
Het kan zijn dat ik mij inspan, of dat ik koorts heb omdat er ontstekingen woekeren of de hoge hartslag wordt veroorzaakt door een hoge bloeddruk.
Het was mij opgevallen dat mijn hartslag zelfs in rust al dagenlang tussen de 100 en 110 was. Wel handig om af te vallen maar toch.... Ik pak de bloeddrukmeter van manlief erbij en ja hoor 160 / 95. Veuls te hoog voor mij.
Voor de essentiele trombocytemie moet de bloeddruk in orde zijn.
Een week lang meet ik mijn bloeddruk bij het wakker worden. Goed is het niet. De gang naar de huisarts volgt en die meet zelfs 165/110! Dat wordt dus een PILLETJE ERBIJ.
Vandaag bracht ik een bezoek aan mijn reumatoloog omdat ik nog veel pijnklachten heb aan schouder, ellenboog en pols.
De reumatoloog vraagt welke pijnstillers ik slik.
"Alleen paracetamol, maar dat is niet afdoende," antwoord ik.
"Wat, waarom ben je met de arcoxia gestopt?'' vraagt de arts.
Ik had begrepen dat arcoxia onder de NSAID's valt en niet samen met de methotrexaat kan. Ook merk ik dat de apotheek er nog huiverig tegenover staat.
"Meteen weer met de arcoxia beginnen," wordt mij bevolen. "Je hebt nog te veel pijn om er al mee te stoppen en de methotrexaat zit nog niet op zijn maximale werking."
Ik had al eerder gemerkt dat de dosissen en combinaties van medicijnen die door het ziekenhuis uitgeschreven worden vaak anders en hoger zijn dan wat de huisarts uitschrijft.
Ik baal een beetje.
Ik hoop aldoor op een pilletje eraf, maar de realiteit is
PILLETJE ERBIJ? (op de toon van koekje erbij?)