Vrijdag hees ik mij voor het laatst de trap op en ging in bad.
Het effect daarvan was een knie zo groot als een voetbal.
Daarom krijg ik sinds maandag om de dag een wasbeurt op bed, verzorgd door de dochters.
Dat gaat met enig slappe lach gepaard.
De jongste valt mijn gezicht aan met een natte washand waarop de oudste commentaar geeft:"Dit kan je niet met kleine kinderen doen hoor."
Ze gaan verder. Eerst wordt mijn rug gewassen met een washand met zeep, daarna afgenomen met een schone washand en vervolgens gedroogd en wordt ik omgedraaid zodat ze de ander helft van mijn rug en zij kunnen doen.
Waar ze deze wijsheid vandaan halen weten ik niet maar ik ben stiekum trots op ze.
Ik word weer op mijn rug gerold, mijn voorkant is aan de beurt.
De oudste trekt snel mijn onderbroek recht want:"Ik wil helemaal nog niet weten hoe mijn doos er over 20 jaar uit ziet."
De jongste staat weer klaar met de zepige washand om mijn voorkant te doen waarop wederom de oudste zegt:"Ze kan zelf wel haar boobies doen hoor." De blik die de jongste me op dat moment zendt, onder gemompel van:"Maar maandag,.......... maandag deed ik het." Ze keek er zo vies bij, gatver, je moeders boobies aanraken is not done op de 18de.
Je kon mij ondertussen opvegen. Nadat ik zelf mijn voorkant gepoetst heb geeft de jongste de oudste de opdracht om mijn oksels te scheren want die bos haar kan echt niet. Ze schamen zich dood voor hun hippie moeder.
Aan het eind krijgen mijn benen een inspectie, moeten deze ook geschoren worden?
Omdat mijn been haartjes blond zijn en vanwege de kleine psorasias wondjes besluit mijn oudste dat mijn benen niet geschoren hoeven worden. Twee seconden later horen we de jongste terwijl ze op mijn onderbeen wijst:"Maar iehhhhhhhhhh hier zit een zwarte schaamhaar!"
Ik denk dat ik de thuiszorg maar ga bellen voor de wasbeurten.
Ik wil niet dat mijn meiden getraumatiseerd raken.
