Dat hele reumagedoe, daar moet ik nog aan wennen.
Ook aan alle pijntjes die je kan hebben.
Ik heb al maanden pijn in mijn knie. Dik was hij echter niet.
Ook bij de laatste controle bij de reumatoloog, precies een week geleden was er niks te zien.
Dus besluit mijn knie vanaf het moment dat ik de spreekkamer verlaat vol te lopen.
De pijn in mijn knie werd pijn in mijn hele been, mijn knie werd een gewrocht.
Gister was mijn grens bereikt en 's-avonds stuurde ik een mail naar mijn reumatoloog. Vanaochtend werd ik gebeld of ik langs kon komen. Samen met manlief trokken wij naar het Spaarne.
Een blik op mijn knie was voldoende. Dat vocht moest er uit.
Iehhhhhhhhh!!!!!
Met de broek op de enkels lag ik op de behandeltafel. Een naald in mijn knie die 40 cc gele vla uit mijn knie trok.
Daarna werd er een goedje ingespoten die de ontsteking aanpakt.
Ik moest echt even bijkomen van deze behandeling.
Het is duidelijk dat mijn lichaam weer andere symptonen geeft waardoor diagnose stellen niet altijd even makkelijk is.
Ik krijg een boekje mee naar huis over artritis psoriatica. Ik lees hem door op mijn manier, d.w.z. dat ik alleen lees waar ik aan toe ben. Ik stuit op het hoofdstuk sexualiteit. En opeens lees ik, het staat er echt, "desnoods kunt u hulpmiddelen gebruiken".
Dan vraag ik mij grinnikend af of de schrijver soms aandelen heeft van Christine LeDuc.
Bij het eten mopperen de kinderen tegen mij waarop ik ze stomme koters noem.
"Je kan ook een ander gezin zoeken," zegt de oudste.
En terwijl ik mijn bordje volschep hoor ik de meiden kletsen waar ze een advertentie zullen plaatsen, Marktplaats of liever Ebay?